Biyernes, Marso 23, 2012

Talumpati ng Pasasalamat


 (Para sa ARAW NG PAGKILALA ng aming paaralan)

PAGBATI SA AMING PUNONGGURO, MGA GURO, MAGULANG AT MAG-AARAL NA NAKIKINIG....

MALAKAS ANG KABOG NG AKING DIBDIB SA UNANG PAGTAPAK SA MUNDO NG HAYSKUL. Bagamat may halong pananabik, wala pa ring ideya na pumapasok sa aking isipan kung ano ang maaaring mangyari sa akin. Mananatili kaya akong nangunguna sa klase kagaya noong nasa elementarya o kaya’y mas magiging pabaya na mula ngayon. At sumapit na ang apat na taon… nakaranas ako ng matinding paghihirap, naranasan kong hindi matulog sa gabi, umiyak, tumawa, magalit, makipagtagisan ng talino’t talento, magmahal, matakot at lahat na yata ng maaaring maranasan. Subalit sa bawat hamon na aking nalagpasan, hindi maaaring sa huli, wala akong aral na matututunan.

Ngayon, aalis na kami sa paaralang minamahal – paaralang pumuspos ng paghubog sa aming pagkatao. At bago ang tuluyan naming pagtuntong sa susunod na kabanata n gaming buhay, hayaan niyo akong magpasalamat sa mga taong nasa likod n gaming mga tagumpay. Unang-una, sa aming mga kaibigan na parating nariyan sa oras ng pangangailangan, sa parating pagbibigay saya sa aming pagkalugmok at sa matibay na pagkakaisang ating naipamalas.  Maraming salamat sa mga gurong handang sumuporta at nagsilbing mga pangalawang magulang naming. Binigyan niyo kami ng mga aral na aming magagamit sa tunay na buhay. Maraming salamat lalo na sa aming mga magulang na kailanma’y hindi kami iniwang mahatak pababa. Salamat sa walang sawang pagmamahal at paglalaan ng inyong paghihirap para lamang marating ang aming mga minimithi sa buhay. At higit sa lahat, ang Poong MayKapal na siyang nagbigay liwanag sa aming buhay at hindi niyo kami hinayaang bumigay sa lahat ng pagsubok ng aming katatagan.

Pagkatapos nito, mayroon na namang panibagong buhay ang naghihintay sa akin – ang kolehiyo. Wala pa akong ideya kung ano ang magiging buhay ko sa pagpasok ko sa Unibersidad ng Pilipinas. Nakakalungkot man na malalayo ako sa lugar na aking nakagisnan ngunit marahil ay bahagi ito ng pagsubok na dapat kong gawin bilang oportunidad.

Sa aming paglisan sa paaralang ito, nais ko itong ibahagi sa mga mag-aaral na siyang susunod sa aming mga yapak gayundin sa aking mga kapwa mag-aaral na nagtapos na ng hayskul. Sa ating mga tagumpay, maging katulad tayo ng palay. Habang tumutubo, lalong yumuyuko sa itaas. Hindi katulad ng mais, habang tumutubo, lalo pang tumitingala sa langit. Matuto tayong tumulong sa mga taong makamit din ang kanilang mga pangarap. Tayo ang magiging instrumento ng mas maunlad na bayan. Muli, magandang hapon sa inyong lahat! Hanggang sa muli nating pagkikita!